JGI / JamieGrill / Getty Images
Βασικές επιλογές
- Η έρευνα έχει συνδέσει το μητρικό άγχος με το άσθμα, την παχυσαρκία, τη ΔΕΠΥ και τον αυτισμό στα παιδιά.
- Τα γλυκοκορτικοειδή που εκκρίνονται σε χρόνια απόκριση στο στρες μπορούν να μεταλλάξουν το μιτοχονδριακό DNA και να προκαλέσουν αρνητικά αποτελέσματα στην υγεία.
- Έχουν αναπτυχθεί παρεμβάσεις και έλεγχοι βάσει στοιχείων που βοηθούν στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων του χρόνιου στρες.
Μια πρόσφατη μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι έχει συνδέσει το μητρικό άγχος με μεγαλύτερο αριθμό μεταλλαγμάτων μιτοχονδριακών πλακούντων που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο σύνθετων διαταραχών για τα παιδιά τους αργότερα στη ζωή τους.
Η μελέτη εξέτασε 365 δείγματα πλακούντα από μητέρες γέννησης στη Βοστώνη και τη Νέα Υόρκη. Οι ερευνητές έψαχναν για μεταλλάξεις μιτοχονδριακού γονιδιώματος και τις συνέδεαν με τα ολοκληρωμένα αποτελέσματα της αναθεώρησης της λίστας ελέγχου Life-Stressor-μητέρα, ένα μέτρο αυτοαναφοράς που υπολόγισε την έκθεση της μητρικής ζωής τους σε αγχωτικά γεγονότα.
Τα δείγματα πλακούντα με τον μεγαλύτερο αριθμό μεταλλάξεων συσχετίστηκαν με τις μητέρες που είχαν βιώσει υψηλό επίπεδο ψυχοκοινωνικού στρες στη διάρκεια της ζωής τους. Οι ισχυρότεροι σύλλογοι ήταν μεταξύ των Μαύρων γυναικών. Η μελέτη του Σεπτεμβρίου δημοσιεύθηκε στο περιοδικόΒιολογική Ψυχιατρική.
"Είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε καλύτερα τις εμπειρίες των Μαύρων μητέρων στις ΗΠΑ", λέει ο Ian H. Gotlib, PhD, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.Πολύ καλά. «Και πώς ο συστημικός ρατσισμός προς τα Μαύρα άτομα μπορεί να τροποποιήσει τον αντίκτυπο άλλων μορφών άγχους στη ζωή των Μαύρων μητέρων και των παιδιών τους».
Τι είναι το ψυχολογικό στρες;
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση (APA), το ψυχοκοινωνικό άγχος περιλαμβάνει ένα συμβάν ζωής ή μια κατάσταση που έχει ένα ασυνήθιστο ή έντονο επίπεδο στρες.
Παραδείγματα ψυχοκοινωνικού στρες περιλαμβάνουν:
- Διαζύγιο
- Θάνατος παιδιού
- Παρατεταμένη ασθένεια
- Φυσική καταστροφή
- Ενδοοικογενειακή βία
- Φυλάκιση
- Φτώχεια
- Άλλα τραυματικά γεγονότα
Τι κάνει το Ψυχολογικό Στρες στο DNA
Ο Gotlib λέει ότι οι φυσικές επιδράσεις του χρόνιου ψυχοκοινωνικού στρες μπορούν να προκαλέσουν συνεχή ενεργοποίηση του συστήματος απόκρισης του νευροβιολογικού στρες του σώματος, το οποίο περιλαμβάνει την απόκριση μάχης ή πτήσης.
Αυτή η απόκριση στη συνέχεια ενεργοποιεί την απελευθέρωση γλυκοκορτικοειδών, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν δομική, λειτουργική και ενδεχομένως βλάβη στο μιτοχονδριακό DNA τόσο στις μητέρες όσο και στα παιδιά τους.
Αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του μητρικού στρες
Τα αρνητικά αποτελέσματα ψυχικής υγείας του στρες είναι καλά τεκμηριωμένα, αλλά η νέα μελέτη υπογραμμίζει τις αλλαγές στο κυτταρικό επίπεδο που μπορεί να δημιουργήσει το μητρικό άγχος.
"Οι συστηματικές αντιδράσεις στο στρες στο σώμα προάγουν την αυξημένη παραγωγή αντιδραστικών ειδών οξυγόνου στα μιτοχόνδρια που, με τη σειρά τους, μπορούν να οδηγήσουν σε μεταλλάξεις στο DNA", λέει ο Gotlib.
Το χρόνιο άγχος που μπορεί να παίξει στο σώμα μπορεί να προκαλέσει υψηλή αρτηριακή πίεση, αποθέσεις απόφραξης της αρτηρίας και αλλαγές στον εγκέφαλο που μπορούν να προκαλέσουν άγχος, κατάθλιψη και εθισμό.
Το μητρικό άγχος έχει επίσης συνδεθεί με αρκετές καταστάσεις παιδικής ηλικίας που μπορεί να είναι αποτέλεσμα της δυσλειτουργίας των μιτοχονδρίων DNA και να οδηγήσουν σε κακές επιπτώσεις στην υγεία αργότερα στη ζωή, όπως:
- Άσθμα
- Παχυσαρκία
- Διαταραχή υπερκινητικότητας έλλειψης προσοχής (ADHD)
- Αυτισμός
Τι σημαίνει αυτό για εσάς
Εάν είστε έγκυος ή γονέας, μιλήστε με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τρόπους ελαχιστοποίησης του στρες για να αποφύγετε τυχόν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία για εσάς και το παιδί σας.
Η ανάγκη για παρεμβάσεις
Το μητρικό άγχος μπορεί να δημιουργήσει μακροχρόνιες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία για τα παιδιά. Γι 'αυτό είναι ζωτικής σημασίας να δημιουργούνται παρεμβάσεις για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων του στρες τόσο στις μητέρες όσο και στα παιδιά.
«Η αύξηση της ικανότητάς μας να αναγνωρίζουμε και να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά τις οικογένειες με κίνδυνο είναι ένα από τα πρώτα βήματα», λέει ο Jonas G. Miller, PhD, μεταδιδακτορικός ερευνητής στην ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.Πολύ καλά. «Υπάρχουν συνεχείς προσπάθειες για την ανάπτυξη αποτελεσματικών εργαλείων για τον προγεννητικό και μετά τον τοκετό κλινικό έλεγχο του στρες και των παρεμβάσεων που μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του στρες σε έγκυες γυναίκες και να τους προετοιμάσουν καλύτερα για τη συχνά δύσκολη μετάβαση στην πατρότητα».
Ο Μίλερ προσθέτει ότι έχουν τεκμηριωθεί παρεμβάσεις που βασίζονται σε αποδείξεις για τη μείωση των σκανδάλων του μητρικού στρες που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί.
Ο γονικός ρόλος είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία των παιδιών τους από το περιβαλλοντικό στρες. Ως εκ τούτου, έχουν δημιουργηθεί πολλές παρεμβάσεις για να στοχεύσουν και τους δύο γονείς και πώς αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους. Άλλοι επικεντρώνονται στην ανάπτυξη ποιοτικών σχέσεων γονέα / παιδιού.
Παραδείγματα αποδεδειγμένων παρεμβάσεων περιλαμβάνουν:
- Ψυχοθεραπεία παιδιών-γονέων
- Οικογενειακός έλεγχος
- Η προσκόλληση και η βιολογική συμπεριφορά Catch-Up παρέμβαση
- Θεραπεία αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού
- Κύκλος ασφάλειας
«Η φροντίδα των παιδιών και η διασφάλιση της ανάπτυξής τους σε ασφαλή περιβάλλοντα δεν είναι μόνο ευθύνη του κάθε γονέα, αλλά και ευθύνη της κοινωνίας», λέει η Lucy King, διδακτορικός φοιτητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.Πολύ καλά. «Οι ΗΠΑ πρέπει να θεσπίσουν πολιτικές που συμβάλλουν στη μείωση της κοινωνικοοικονομικής ανισότητας και των διακρίσεων, βελτιώνουν την πρόσβαση στην ψυχική και σωματική υγειονομική περίθαλψη και παρέχουν στις μητέρες τον χρόνο και τους πόρους που χρειάζονται για να δημιουργήσουν θετικές σχέσεις με τα παιδιά τους».
Αντιμετώπιση των διαφορετικών πηγών γονικού άγχους
